De 3e bijeenkomst alweer! Dit keer is het thema "Omgaan met gemis en verlies". Voor elke bijeenkomst moeten we ons voorbereiden. We hebben aan het begin van de bijeenkomsten boeken ontvangen. We moeten ons van tevoren inlezen. Soms best handig, want dat heb je over het desbetreffende onderwerp alvast wat bagage.
Op 13 september bezoeken we de Open Dag van Wereldkinderen. Het is bloedje heet, en zo ook in het prachtige gebouw in Den Haag waar Wereldkinderen gevestigd is. Wereldkinderen is 1 van de 5 vergunninghouders in Nederland die bemiddelt tussen aspirant adoptieouders en adoptiekinderen. Uiteindelijk moeten we een keuze maken voor 1 vergunninghouder....
Vanuit de Stichting Adoptievoorzieningen worden ook extra bijeenkomsten georganiseerd. Waaronder eentje over de Special Needs van de adoptiekinderen. Een Special Need is een ander woord voor een beperking/aandoening/ziekte. Je kunt eigenlijk geen gezond kindje adopteren. Als hij of zij gezond is, dan is dat eigenlijk "per ongeluk".
In de tweede bijeenkomst op 6 september 2016 gaan de dames in op de hechting van een adoptiekindje aan zijn/haar adoptieouders. Dit is een fragiel proces waar nog wel eens verkeerde verwachtingen over bestaan.
23 augustus 2016 is onze eerste verplichte bijeenkomst voor de adoptie. We moeten naar Utrecht. Daar aangekomen ontmoeten we de twee dames die ons, namens de Stichting Adoptievoorzieningen, begeleiden in deze bijeenkomsten. We mogen een kopje koffie of thee nemen, en zien om ons heen diverse stellen zitten. Stilletjes heb je het er samen over;...
Daar gaan we dan... Nog niet wetende dat het zo lang zou gaan duren. De broer van Tristan heeft via IVF twee kinderen gekregen. Zij zijn al met al ongeveer 5 jaar bezig geweest. Ik heb altijd gedacht dat het bij ons echt niet zo lang zou gaan duren. Daar was ik echt van overtuigd. Niets bleek minder waar.
Dezelfde week nog zaten we bij de Gynaecoloog in het ziekenhuis. Er werden echo's gemaakt en bloed geprikt. Door de grootte van de bal, wat in een veel later stadium een goedaardige tumor blijkt te zijn, zijn mijn eierstokken niet te zien. De bal belemmert het zicht van de arts...
M'n zusje dirigeerde me naar de huisarts. Daar samen aangekomen volgden de tranen natuurlijk snel. De huisarts adviseerde me rust te nemen, en direct te stoppen met werken... Na een emotioneel telefoontje met het bedrijf ben ik met een "Burn Out" thuis komen te zitten. Vanuit het werk werd de bedrijfsarts ingeschakeld en ook een gesprek met de...
Zo'n 6 jaar geleden begon het... Ik voelde me niet vrolijk, niet happy. Kon om een scheet janken en had nergens energie voor. Maar waarom? Ik had een gave baan, een ontzettend lieve vriend, leuke hobby's, geweldige vriendinnen en een fantastische familie. Waarom voelde ik me dan zo... Zo verdrietig...
Inmiddels zijn we hier al 5,5 jaar mee bezig. Ongewenste kinderloosheid... Fertiliteitsproblemen... De meesten uit onze omgeving weten het. Fijn is dat... Wij hoeven geen medelijden, maar begrip is zo belangrijk... En dat krijgen we. Fijn is dat...